پژوهش حاضر با هدف، ارائه مدل ساختاری خوردن هیجانی در افراد مبتلا به چاقی بر اساس خودتنظیمی با نقش میانجی پردازش هیجانی انجام گرفت. روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به چاقی شهر تهران در سال 1397 بودند، که از میان آن ها، تعداد 378 نفر با روش نمونه گیری مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: خوردن هیجانی داچ (1986)، خودتنظیمی کری و همکاران (2004) و پرسشنامه پردازش هیجانی باکر و همکاران (2010). به منظور پاسخگویی به فرضیه های پژوهش از مدلیابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین خودتنظیمی با خوردن هیجانی اثر مستقیم و منفی وجود دارد. بین خودتنظیمی با پردازش هیجانی اثر غیرمستقیم و مثبت وجود دارد و بین پردازش هیجانی با خوردن هیجانی اثر غیرمستقیم و منفی وجود دارد. بنابراین از نتایج می توان چنین استنباط کرد که خودتنظیمی بر خوردن هیجانی با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی تاثیر دارد. لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می رساند.

طبقه بندی داده ها از مباحث اساسی علم مدیریت است که از رویکردهای مختلفی مورد بررسی قرار گرفته است. روش های هوش مصنوعی از مهمترین روش های طبقه بندی هستند که اغلب آنها تابع دقت کل را در ارزیابی عملکرد مد نظر قرار می دهند. از آنجاییکه در دیتاست های نامتوازن، این تابع، هزینه خطاهای پیش بینی را یکسان در نظر می گیرد، در این پژوهش علاوه بر تابع دقت کل، از تابع حساسیت نیز به منظور افزایش دقت در هر یک از کلاس های از پیش تعریف شده، استفاده شده است. به علاوه، بدلیل پیچیدگی فرآیند کسب اطلاعات از تصمیم گیرنده، از الگوریتم فرا ابتکاری NSGA II جهت استنتاج مقادیر پارامترها، (بردار وزن و سطوح برش بین کلاس ها) استفاده گردیده است. در هر تکرار، الگوریتم با استفاده از بردار وزن برآورد شده و دیتاست ها، امتیاز هر آلترناتیو را با تابع Sum Product محاسبه نموده و در مقایسه با سطوح برش تخمینی، آن آلترناتیو را به یکی از دسته ها تخصیص می دهد. سپس با استفاده از توابع برازش، دسته تخمینی و دسته واقعی را مقایسه نموده و این فرایند تا بهینه سازی پارامترها ادامه می یابد. مقایسه نتایج الگوریتم های NSGA II و NRGA، نشان دهنده کارایی بالای الگوریتم ارائه شده است.

در بیشتر محیط های زندگی، نویزهای مختلفی حضور دارد که داده های صوتی را تخریب می کند. در این مقاله روشی را معرفی می کنیم که در آن با استفاده از برنامه نویسی ژنتیک، نویز افزوده شده به داده های صوتی کاهش داده می شود تا داده های با کیفیت بهتری به دست آید. به این منظور ترکیب دو روش تفاضل طیفی و برنامه نویسی ژنتیک برای بهسازی گفتار پیاده سازی شده است. در این روش در مرحله اول، نویز به روش تفاضل طیفی کاهش می یابد. در گام بعدی، برای بهسازی بیشتر، از روش برنامه نویسی ژنتیک استفاده می شود. در این گام درخت هایی آموزش داده می شود که گفتار خروجی الگوریتم تفاضل طیفی را به داده های تمیزتری نگاشت می کند. برتری روش ترکیبی پیشنهادی در بهسازی گفتار اثبات شده و بهبودی در حدود 2 تا 6.5 دسی بل در نسبت سیگنال به نویز حاصل شده است. مقایسه روشهای برنامه نویسی ژنتیک، شبکه عصبی، تفاضل طیفی و روش ترکیبی حاضر در بهسازی گفتار نشان می دهد که در مجموع، روش ترکیبی تفاضل طیفی- برنامه نویسی ژنتیک نسبت به سایر روشها نتایج بسیار بهتری را ارایه می کند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد روان نمایشگری بر کاهش ناکامی و افزایش تنظیم هیجانی کودکان کار و خیابان 18-14 سال شهر اراک انجام شد در یک طرح شبه آزمایشی، تعداد 22 کودک کار و خیابان از بین کودکان کار و خیابان 18-14 سال تحت پوشش خانه مهر چ به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. برای گروه آزمایش 10 جلسه مشاوره گروهی به مدت 2 ساعت و یکبار در هفته با رویکرد روان نمایشگری اجرا شد. برای ارزیابی سطح ناکامی و تنظیم هیجانی به ترتیب از مقیاس دشواری های تنظیم هیجانی گراتز و پرسشنامه ناکامی روزنزوایگ بهره گرفته شد. تاثیر مداخله انجام شده به کمک مقایسهپیش آزمون و پس آزمون ارزیابی گردید. نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن بود که رویکرد روان نمایشگری بر کاهش نوع ناکامی در عامل های تسلط مانع و بقای نیاز موثر است اما باعث ایجاد تغییرات معناداری در عامل دفاع از خود نشد. همچنین، . اجرای متغیر مستقل ( روش روان نمایشگری ) باعث ایجاد تفاوت معناداری در تنظیم هیجانی در ابعاد عدم پذیرش، اهداف، تکانه، آگاهی و راهبردها بین دو گروه شده است اما این رویکرد نتوانسته است تفاوت معناداری در شفافیت هیجانی ایجاد نماید. بنابراین به طور کلی می توان رویکرد روان نمایشگری را مداخله ای موثر برای کاهش ناکامی و افزایش تنظیم هیجانی کودکان کار و خیابان دانست

مقدمه: گفتار موثرترین ابزاری است که انسان ها برای انتقال اطلاعات از آن استفاده می کنند. گوینده در خلال گفتار خویش علاوه بر واژگان و دستور زبان اطلاعاتی همچون سن، جنسیت و حالت هیجانی خود را منتقل می کند. پژوهش های فراوانی با رویکردهای گوناگون پیرامون هیجان در گفتار هیجانی انجام شده است. این پژوهش ها نشان می دهند که هیجان ضمن پیام در گفتار هیجانی از طبیعتی پویا برخودار می باشد. این پویایی، مطالعه کمی هیجان در گفتار هیجانی را با دشواری همراه می سازد. این پژوهش به ارزیابی هیجان ضمن پیام از طریق پردازش گفتار هیجانی با استفاده از ویژگی های ضرایب کپسترال فرکانس مل (MFCC) و تبدیل فوریه زمان کوتاه (STFT) پرداخت. روش کار: داده های ورودی، پایگاه داده استاندارد گفتار هیجانی Berlin شامل هفت حالت هیجانی خشم، کسلی، انزجار، ترس، شادی، غم و حالت خنثی می باشد. با استفاده از نرم افزار MATLAB ابتدا فایل های صوتی خوانده شدند. در مرحله بعد نخست ویژگی های MFCC و سپس ویژگی های STFT استخراج شدند. بردار های ویژگی برای هر کدام از ویژگی ها بر اساس هفت مقدار آماری کمینه، بیشینه، میانگین، انحراف معیار، میانه، چولگی و کشیدگی محاسبه شدند و به عنوان ورودی شبکه عصبی مصنوعی مورد استفاده قرار گرفتند. در انتها، بازشناسی حالت های هیجانی با استفاده از توابع آموزشی مبتنی بر الگوریتم های مختلف انجام شد. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان داد میانگین و صحت بازشناسی حالت های هیجانی با استفاده از ویژگی های STFT نسبت به ویژگی های MFCC بهتر است. همچنین، حالت های هیجانی خشم و غم از نرخ بازشناسی بهتری برخوردار بودند. نتیجه گیری: ویژگی های STFT نسبت به ویژگی های MFCC هیجان ضمن پیام در گفتار هیجانی را بهتر بازنمایی می کنند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

یکی از راه های آشنایی با فرهنگ و ادبیّات دیگر ملّت ها، بهره گیری از کارکردهای استراتژیک ترجمه است؛ ترجمه، ابزار شاخصی برای تأثیرپذیری و تأثیرگذاری؛ و به تعبیری، پل استواری برای تعامل و داد و ستد فرهنگی با دیگر ملّت هاست. ترجمة کلیله و دمنه و هزار و یک شب، رباعیات خیام و. . . گواهی روشن بر این ادّعاست...

ادبیّات تطبیقی اصیل، پژواک اندیشه های پاک پژوهشگرانی است که در جستجوی «پیوند» و «تعامل» فکری-فرهنگی با دیگر ملّت ها و تمدّن ها هستند؛ تاریخ این دانش نوین در سرزمین ما با فرازها و فرودهای گوناگونی همراه بوده است؛ اما آن گونه که متخصّصان این رشته در آرزو و جستجوی آن بوده اند به سرمنزل مقصود نرسیده است و به سخن شاعر: «گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود. ». . .

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.